Otynkowane − najczęściej na biało − elewacje poprzecinane solidnymi belkami w kontrastującym kolorze to znak rozpoznawczy tradycyjnego niemieckiego budownictwa. Należy tu rozróżnić mur pruski od szachulca – oba typy ścian opierają się na drewnianym szkielecie, jednak ten pierwszy wypełniony jest ceglanym murem, drugi zaś gliną wymieszaną z sieczką lub trocinami. Drewniana konstrukcja ozdabiająca ściany budynku pełni również funkcję estetyczną. Obecnie w domach z muru pruskiego często mieszczą się restauracje i karczmy, a także muzea i inne instytucje kulturalne.
