Budowa lornetki teatralnej charakteryzuje się niezwykłą prostotą - to tzw. lorneta Galileusza, w której obiektyw skupia światło, a okular je rozprasza. Lornetka taka nie daje dużego powiększenia obrazu, ale w zupełności wystarcza, by widz znajdujący się w tyle sali, mógł dostrzec, co dzieje się na scenie teatru bądź opery. Prostą konstrukcję optyki rekompensuje najczęściej ozdobne wykończenie, w istocie czyniące z tego typu urządzeń prawdziwe dzieła sztuki.
