Nie jest dla nikogo tajemnicą, że wraz z odejściem lata korony drzew liściastych zmieniają swój kolor. Za zieleń liści odpowiedzialny jest chlorofil – ich naturalny barwnik, który zaczyna zanikać, by w postaci prostszych związków organicznych przedostać się do pnia. Tak drzewo przygotowuje się do zimy, magazynując substancje odżywcze. Pozostałe barwniki zawarte w liściach sprawiają, że jesienią stają się one żółte, pomarańczowe i czerwono-brązowe. Proces ten zachodzi powoli, dzięki czemu korona jednego drzewa może wyróżniać się szeroką gamą stopniowo przenikających się kolorów. Efekt „jesiennej tęczy” najłatwiej zaobserwować na rzędach przydrożnych drzew, które mijamy z pewną prędkością. Wtedy ciepłe barwy łączą się w opalizujące, niepowtarzalne kompozycje. Jeżeli podążamy wąską − na przykład polną – drogą, bujna roślinność na jej poboczach zdaje się tworzyć rodzaj kolorowego tunelu.
