W wielu kulturach świata jabłoń należała do drzew świętych. Szczególnym kultem otaczali ją Celtowie, zamieszkujący niegdyś tereny dzisiejszej Irlandii i Wielkiej Brytanii. Drzewo to cieszyło się wśród nich takim szacunkiem, że za ścięcie jabłoni groziła śmierć. Także celtycki raj, do którego trafiać miały dusze sprawiedliwych władców i mężnych wojowników, porastać miały jabłonie. Według dawnych wierzeń celtyckich, w jego centrum rosła olbrzymia jabłoń, która pokryta była jednocześnie liśćmi, kwiatami i owocami. Sama nazwa tej krainy, Avalon, wywodzi się najprawdopodobniej od staroirlandzkiego słowa „aball”, oznaczającego jabłko.