Lawenda (Lavandula L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych. Obejmuje 41 gatunków. Występują one głównie w basenie Morza Śródziemnego, w północno-wschodniej Afryce i na Półwyspie Arabskim, ale zasięg rodzaju obejmuje obszar od Wysp Kanaryjskich po Somalię i Indie. Rośliny te rosną na siedliskach suchych, na zboczach wzgórz.
Różne gatunki lawendy, a zwłaszcza tetraploidalny mieszaniec L. ×intermedia, są rozpowszechnione w uprawie. Do bardziej mrozoodpornych należy lawenda wąskolistna L. angustifolia. Roślina ta dobrze zaaklimatyzowała się także w południowych rejonach Polski. Sadzona jest głównie w ogrodach, pożytkowana na plantacjach. Biorąc pod uwagę południowe pochodzenie, najlepsze pod uprawę tej rośliny są pola osłonięte od zimnych wiatrów i nasłonecznione. Najlepiej udaje się na glebach ciepłych, przepuszczalnych, piaszczystych o odczynie zasadowym.
