Motocyklowe mistrzostwa świata
Motocyklowe mistrzostwa świata (ang. Grand Prix motorcycle racing) – najbardziej prestiżowe na świecie zawodowe wyścigi motocyklowe, odpowiednik samochodowej Formuły 1, nazywane też „klasą królewską”, organizowane przez Międzynarodową Federację Motocyklową (FIM). Rozgrywane są od 1949 roku. Pierwszym wyścigiem zaliczanym do tego cyklu był wyścig o Tourist Trophy Wyspy Man. W zawodach tych uczestniczyli zawodnicy, którzy startowali na motocyklach o pojemności 250 cm³, 350 cm³ oraz 500 cm³. Ta ostatnia była najważniejszą kategorią do 2001 roku, kiedy to zastąpiona została klasą MotoGP. Pierwszym mistrzem świata w najwyższej klasie był Leslie Graham pochodzący z Wielkiej Brytanii.
Mistrzostwa obecnie składają się z 19 wyścigów tzw. Grand Prix, odbywających się na kontynentach: europejskim, amerykańskim, azjatyckim oraz w Australii. Zawodnik, który zdobędzie najwięcej punktów podczas wszystkich wyścigów, zdobywa mistrzostwo świata.
„Królewska klasa” jest poligonem do testowania najnowszych technologii z dziedziny konstrukcji motocykli i ich opon. Motocykle te mają masę od 135 do 165 kg (w zależności od liczby cylindrów), silniki benzynowe o pojemności 1000 cm³, osiągające moc do ok. 250 KM i prędkości do 350 km/h. W 2016 roku Andrea Iannone na torze w Mugello osiągnął prędkość 354,9 km/h, co jest rekordem prędkości w historii MotoGP. Hałas o natężeniu 130 decybeli, jaki wytwarzają, zmusza kierowców do używania stopperów.
W sezonach 2007–2011 wszystkie motocykle w najwyższej klasie były wyposażone w silniki o pojemności zmniejszonej z 990 cm³ do 800 cm³. Powodem były zbyt wysokie prędkości osiągane na torze przez zawodników. Kolejnym była śmierć w 2003 roku japońskiego motocyklisty Daijiro Kato po wypadku na japońskim torze Suzuka.
Obecnie w MotoGP uczestniczy 6 producentów: Yamaha, Honda, Ducati, Suzuki, Aprilia oraz KTM.
Od sezonu 2012 pojemność motocykli w klasie MotoGP wynosi 1000 cm³.
