Sklejka (potocznie dykta, z niem. Dickte) – materiał kompozytowy sklejony z krzyżujących się cienkich warstw drewna (obłogów). Zwykle składa się z nieparzystej ich liczby. Sklejki wytwarza się z różnych gatunków drewna, najczęściej z brzozy, olchy, sosny, rzadziej z buku lub z drzew egzotycznych. Wewnętrzne warstwy sklejki często są z innego, tańszego gatunku niż zewnętrzne.
Ze względu na rodzaj zastosowanego w produkcji kleju wyróżnia się sklejki suchotrwałe i wodoodporne (wodoodporność odnosi się do kleju, a nie całego tworzywa, które jako produkt drewniany nie jest odporne na wodę).
Sklejka daje się względnie łatwo modelować (wyginać) na gorąco, co pozwala na wytwarzanie kształtów przydatnych np. w meblarstwie. Dzięki temu sklejka jest używana powszechnie do produkcji mebli domowych i biurowych, a także w budownictwie, do produkcji opakowań i w szkutnictwie.
Sklejka lotnicza różni się od zwykłej lepszą jakością, dokładnością wykonania i wytrzymałością. Zawsze jest klejona klejem wodoodpornym i prawie zawsze wytwarzana jest z brzozy. O precyzji wykonania sklejki lotniczej świadczy fakt, że najcieńsza sklejka tego typu ma grubość 0,4 mm i sklejona jest z trzech warstw drewna. Obecnie w lotnictwie w bardzo ograniczonym zakresie wykorzystuje się sklejkę – praktycznie tylko na elementy drugorzędne lub do remontu starych szybowców. Niewielkie jej ilości używane są przez modelarzy.
W czasie II wojny światowej produkowany był z drewna – głównie ze sklejki, brytyjski samolot myśliwsko-bombowy De Havilland Mosquito.
