Droga startowa (ang. runway) – prostokątna powierzchnia wyznaczona na lotnisku lądowym, przygotowana do startów i lądowań statków powietrznych.
Stanowi zasadniczą część pola wzlotów lotniska o sztucznej utwardzonej nawierzchni (betonowej, asfaltowo-betonowej) lub, na mniejszych lotniskach, naturalnej (trawiastej znanej również jako darniowa, żwirowa), przeznaczoną do startów i lądowań samolotów (rzadziej śmigłowców).
Droga startowa jest w języku potocznym powszechnie i błędnie nazywana pasem startowym, podczas gdy pas startowy oprócz samej drogi startowej obejmuje także niezbędną ze względów bezpieczeństwa dodatkową powierzchnię po jej bokach oraz na końcach.
Długość drogi startowej na lotnisku powinna wystarczać na:
rozbieg – od postoju statku powietrznego aż do momentu bezpiecznej (pewnej) szybkości oderwania się od pasa
dobieg – wystarczający dla wytracenia szybkości od momentu przyziemienia (zetknięcia z lotniskiem) do zatrzymania samolotu.Długość drogi startowej stanowi o klasie lotniska. Pasy startowe posiadają często system naprowadzenia radiowego ILS pomagający pilotowi wylądować w trudnych warunkach widoczności, a nawet, w przypadku ILS-u Kategorii IIIc, automatycznie wylądować za niego.
Istnieją także wodne pasy startowe dla statków powietrznych przystosowanych do startów i lądowań na akwenach.
