Kwatera – naczelne dowództwo lub dowództwo wielkiej jednostki w czasie wojny. W języku rosyjskim Kwatera Główna Naczelnego Dowództwa określana jest mianem Stawka.
W Armii II Rzeczypospolitej wszystkie dowództwa od brygady wzwyż określano mianem kwatery głównej:
Kwatera Główna Naczelnego Wodza,
Kwatera Główna Armii,
Kwatera Główna Samodzielnej Grupy Operacyjnej,
Kwatera Główna Grupy Operacyjnej,
Kwatera Główna Dywizji,
Kwatera Główna Brygady.Kwatera główna dzieliła się w polu na dwa rzuty. Do pierwszego rzutu wchodzili: dowódca, sztab, dowódcy broni (rodzajów wojsk), dowódca etapów, dowódca żandarmerii, komendant kwatery głównej oraz część oddziału sztabowego z niezbędnym aparatem gospodarczym. Do drugiego rzutu wchodzili kwatermistrz i jego sztab oraz szefowie służb.
Pododdziały obsługi i ochrony dowództwa armii (SGO) tworzyły trzeci rzut jej kwatery głównej. W skład III rzutu wchodziły następujące pododdziały:
kompania asystencyjna,
kolumna samochodów osobowych,
sąd polowy dla jednostek pozadywizyjnych,
poczta polowa,
pluton pieszy żandarmerii,
pluton karabinów maszynowych,
kompania gospodarcza.Dla każdej armii (SGO) przewidziano jeden komplet pododdziałów łączności złożony z:
kompanii radio,
kompanii stacyjna,
kompanii telefoniczno-budowlana,
dwóch kompanii telefoniczno-kablowych,
drużyny gołębi pocztowych,
parku łączności.
