Grobowce dynastii Ming
Grobowce dynastii Ming (chiń. 明朝十三陵, pinyin Míng cháo shísānlíng, dosł. Trzynaście grobów dynastii Ming) – kompleks nekropolii obejmujący obszar około 40 km². Stanowi miejsce spoczynku 13 spośród 16 cesarzy dynastii Ming. Zlokalizowany około 50 kilometrów na północ od centrum Pekinu. W 2003 roku wraz z grobami władców z dynastii Qing został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Większą część kompleksu zniszczono w 1644 roku, podczas powstania Li Zichenga. W chwili obecnej jedynie trzy groby są odrestaurowane i dostępne dla zwiedzających: Changling, Dingling i Zhaoling.
Nekropolia powstała za czasów cesarza Yongle (1402-1424) i odtąd chowano tu wszystkich jego następców, z wyjątkiem Jingtaia (1449-1457), który jako uzurpator został pochowany w mniej eksponowanym miejscu. Założyciel dynastii, Hongwu (1368-1398) został pochowany w mauzoleum Ming Xiaoling nieopodal Nankinu, zaś cesarz Jianwen (1398-1402) zaginął w czasie wojny domowej i jego ciała nigdy nie znaleziono.
Miejsce na cesarską nekropolię, położoną w kotlinie otoczonej z trzech stron górami, wybrano ściśle według zasad feng shui. Od północy chroniona jest przed złymi duchami łańcuchem wzgórz Tianshoushan. Ponieważ dawniej na tym obszarze zabroniony był wyrąb lasów i uprawa ziemi, wzgórza te porośnięte są starodrzewem. Po bokach kotlinę zamykają wzgórza Longshan (Góry Smoka) i Hushan (Góry Tygrysa). Od południa przerwa między wzgórzami zamknięta jest ceglanym murem, którego bez zezwolenia nie wolno było przekraczać żadnemu śmiertelnikowi. Straż nad grobowcami trzymał garnizon wojskowy stacjonujący w Changping.
