Wzmacniacz operacyjny
Wzmacniacz operacyjny – wielostopniowy wzmacniacz różnicowy prądu stałego charakteryzujący się bardzo dużym różnicowym wzmocnieniem napięciowym i przeznaczony zwykle do pracy z zewnętrznym obwodem sprzężenia zwrotnego, który decyduje o głównych właściwościach całego układu (zob. też wzmacniacz ze sprzężeniem zwrotnym).
Wzmacniacz operacyjny jest najbardziej rozpowszechnionym analogowym układem elektronicznym, realizowanym obecnie w postaci monolitycznych układów scalonych. Wielka uniwersalność przy jednoczesnym wykorzystaniu istotnych właściwości układów scalonych daje możliwość stosowania go w rozmaitych układach, urządzeniach i systemach elektronicznych, zapewniając masową produkcję, niską cenę i bardzo dobre parametry użytkowe.
Wzmacniacz operacyjny posiada dwa wejścia: odwracające (oznaczane symbolem „
−
{\displaystyle -}
”, napięcie na tym wejściu
U
−
{\displaystyle U_{-}}
) i nieodwracające (oznaczane symbolem „
+
{\displaystyle +}
”, napięcie na tym wejściu
U
+
{\displaystyle U_{+}}
) oraz jedno wyjście (napięcie na wyjściu
U
O
{\displaystyle U_{O}}
); różnica napięć wejściowych nazywa się napięciem różnicowym
(
U
d
=
U
+
−
U
−
)
.
{\displaystyle (U_{d}=U_{+}-U_{-}).}
